بررسی اثر واکسیناسیون کرونا بر ایمنی بدن
 
ویروس SARS-CoV-2، عامل بیماری کووید-19 (COVID-19)، یک کرونا ویروس دارای RNA تک رشته­ ای همراه با پوشش (Envelope) می­باشد. در ساختار این ویروس چندین پروتئین ساختاری شامل میخک (Spike)، پوشش، غشا و نوکلئوکپسید وجود دارد. پروتئین میخک حاوی ناحیه اتصال به گیرنده (RBD) است که شناسایی و اتصال به گیرنده سطح سلول­ها به نام آنزیم مبدل آنژیوتانسین-2 (ACE-2) را بعهده دارد. تحقیقات نشان می­دهد RBD در این ویروس با قدرت بالایی با گیرنده ACE-2 انسانی میان­کنش داده و منجر به ورود ویروس به سلول­های ریوی و تکثیر در آنها می­شود.
 
عفونت با ویروس کرونا باعث القای پاسخ­های ایمنی شده و در نتیجه آنتی بادی های اختصاصی علیه اجزای ویروس بیماری­زا در گردش خون بیماران یافت می­شوند. نکته حائز اهمیت اینست که تمامی آنتی بادی های تولید شده قدرت مهار اتصال ویروس به گیرنده­ی سطحی سلول­های میزبان و مهار تکثیر ویروس را ندارند. تنها بخشی از این آنتی بادیها که توان مهار و خنثی سازی ویروس را دارند بعنوان آنتی بادیهای خنثی کننده (نوترالیزان) در نظر گرفته می­شوند. بنابراین آنتی بادی های اختصاصی علیه RBD ویروس می توانند از طریق مهار اتصال RBD ویروسی به ACE-2 انسانی، نقش محافظت و خنثی کننده داشته باشند. مشاهداتی مبتنی بر ارتباط تیتر آنتی بادی ضد پروتئین میخک و آنتی بادی خنثی کننده وجود دارد و بدین ترتیب سنجش این آنتی بادیهای خنثی کننده می تواند دلیلی غیرمستقیم بر مصونیت در افراد باشد هر چند که نیازمند مشاهدات تاییدی می­باشد. بهمین دلیل، سنجش آنتی بادی خنثی کننده (نوترالیزان) SARS-CoV-2 در افراد بهبود یافته از بیماری COVID-19 و یا بصورت بالقوه در افراد واکسینه شده با واکسن کرونا انجام می شود.
 
بهترین زمان برای بررسی سطح آنتی بادی های خنثی کننده در خون، حداقل 3-4 هفته پس از انجام واکسیناسیون است. قابل ذکر است که نتایج منفی برای این آزمایش، عفونت حاد با این ویروس را منتفی نمی­کند. نتایج مثبت کاذب به دلیل واکنش متقاطع با آنتی بادیهای از قبل تولید شده یا دلایل احتمالی دیگر ممکن است رخ دهد. نمونه گیری برای سنجش آنتی بادیهای خنثی کننده متعاقب واکسیناسیون و ابتلا به کرونا در افراد بهبود یافته همه روزه در آزمایشگاه پزشکی نامدار انجام می­شود. انجام آزمایش در افراد نیازمند ناشتایی نبوده و شرایط خاصی نیاز ندارد.
 
 
 
 
 
1